♥  Laatste nieuws  ♥

Klik op onderstaande afbeelding voor de nieuwsbrief

Zowel de kinderen als de medewerkers van Casa Rafa zijn blij dat het nieuwe schooljaar weer begonnen is. Dit is al het elfde schooljaar.

In dit schooljaar hebben we 47 kinderen die dagelijks bij ons komen om hun huiswerk te maken, voedsel, kleding en schoolspullen te krijgen en vooral ook liefde, koestering en bescherming.

In dit nieuwe schooljaar wil ik beginnen met het verhaal van een kleine jongen.

Zijn naam is Theo* en hij is 6 jaar oud. Hoewel Theo deel  uit een groot gezin komt, met weinig financiële middelen, is hij  altijd aanwezig op school en bij Casa Rafa.

Van een  vriendelijke mevrouw heb ik rugzakken gekregen voor de kinderen van Casa Rafa. Sinds Theo zijn rugzak heeft gekregen, laat hij hem nooit los en houdt hem vast ook als hij in slaap valt.  Niemand mag hem pakken, hij zorgt heel goed voor al zijn schoolspullen.

Elke ochtend wordt Theo als eerste wakker omdat hij graag naar school wil. Voordat hij vertrekt maakt hij zijn moeder wakker. De moeder van Theo gaf toe dat zij niet voldoende kleding heeft om hem elke dag voor school te kleden en heeft tegen Theo gezegd dat het beter zou zijn als hij af en toe een dagje thuis bleef. Uit angst om een dagje thuis te moeten blijven, gaat hij elke avond vroeg slapen om de eerste te zijn die ’s ochtends wakker wordt en op die manier snel onderweg naar school te kunnen zijn.

Theo was nooit op de kleuterschool geweest en heeft nooit gekleurd en/of geschreven.         Hij had ook nooit zijn eigen kleurpotloden. Ondanks dit,  heeft Theo dit allemaal snel ingehaald en heeft alles geleerd wat juf Magda van Casa Rafa en de juf op school hem hebben aangedragen.

Theo heeft een broer en een zus bij Casa Rafa, Catrina* in groep twee en Jonas* in groep drie.

Het is een grote vreugde om te zorgen voor deze prachtige en mooie kinderen en wij leren ze graag alles wat voor school nodig is.

Ik ben blij dat we dit schooljaar weer de kans hebben om de verhalen over onze kleintjes met jullie te delen.

Met liefde, Ligia P.

*fictieve naam i.v.m. de veiligheid van de kinderen.

De jongeren zijn weer terug en hebben een zeer bijzondere reis gehad.

Klik op de foto voor het verslag van de reis.

Tevens is er een leuk filmpje gemaakt. Klik hier om deze te bekijken.

Alle sponsoren van harte bedankt!

Klik hier om het nieuwe jaarverslag van Stichting Werkgroep Roemenië te lezen.

Klik op onderstaande afbeelding voor de nieuwsbrief.

Beste vrienden van Casa Rafa,

Elke keer dat ik de kans krijg om over onze kinderen te schrijven, voel ik dat jullie dicht bij mij en bij ons zijn. Vandaag wil ik een kort verhaal schrijven over een kleine jongen genaamd Mihai. Mihai heeft net groep twee afgerond en is binnenkort jarig. Hij wordt zeven jaar. Mihai maakt deel uit van een gezin met twee ouders en twee broers. Mihai is het oudste kind van het gezin. Het gezin woont in het dorp in een eenkamerhuis en ze delen de keuken met een ander gezin. De vader van Mihai werkt in de bouw met een flexcontract, als er werk voor hem is.

Vaak heeft de moeder geen eten om aan de kinderen te geven, de behoeften van ieder gezinslid zijn hoog en de financiële middelen zijn zeer beperkt.

In hun kamer staan twee bedden en een oud kledingkast. Er is geen tafel in de kamer wat inhoudt dat Mihai zijn huiswerk ook niet kan maken.

Toen ik op bezoek was, vond ik de kamer armoedig ingericht met oude voorwerpen, maar het was er schoon en netjes.

Het maakte indruk op me ook al waren al hun meubels en spullen oud en versleten. Ondanks de slechte financiële situatie thuis en de problemen waarmee zij worden geconfronteerd, leert Mihai goed op school en ook bij Casa Rafa.

Hij is een uitzonderlijke jongen, gehoorzaam en hardwerkend.

Vaak wordt hij door de juf van de school en de pedagoog van Casa Rafa  als voorbeeld genoemd voor de andere kinderen in zijn groep.

Mihai is erg zorgzaam en is altijd bereid om anderen te helpen wanneer ze een probleem tegenkomen.

Een keer in het voorjaar toen ik de kelder aan het opruimen was vond ik wat potten jam die wij van vrienden hadden gekregen. Ik nam die potten mee om ze te verdelen onder de kinderen. Toen Mihai aan de beurt was, vertelde hij dat hij heel blij was met die pot jam. Thuis hadden ze niets te eten en een pot jam betekende veel voor hem. Hij vertelde me dat fruit jam dagen achter elkaar hun basiseten is.

Hartelijk dank voor jullie steun en voor de mogelijkheid om verhalen over onze kinderen van Casa Rafa te schrijven!

Met liefde, Ligia